Czynnik chłodniczy R410A to fluorowęglowodór (HFC). Jest to zeotropowa mieszanka difluorometanu (R32) i pentafluoroetanu (R125), które same w sobie są silnymi gazami cieplarnianymi. Stosowany jako czynnik chłodniczy R410A przyczynia się do zmiany klimatu. Ponieważ jednak nie zawiera chloru, R410A nie przyczynia się do zubożenia warstwy ozonowej.
R410A został zaprojektowany jako zamiennik chlorofluorowęglowego (CFC) czynnika chłodniczego R-22 w zastosowaniach klimatyzacyjnych. Protokół montrealski zakazał produkcji freonów w krajach rozwiniętych w 1996 r. ze względu na ich wpływ na warstwę ozonową Ziemi oraz silne gazy cieplarniane. W rezultacie w ostatnich latach wzrosło wykorzystanie czynnika R410A.
R410A jest czynnikiem chłodniczym pod wysokim ciśnieniem i musi być stosowany ze specjalnym sprzętem przeznaczonym do pracy z czynnikami HFC. Nie jest kompatybilny ze starszymi systemami klimatyzacyjnymi wykorzystującymi czynniki chłodnicze CFC.
R410A ma współczynnik ocieplenia globalnego (GWP) wynoszący 2088, co oznacza, że jest ponad 200 razy silniejszy niż dwutlenek węgla (CO2) w zatrzymywaniu ciepła w atmosferze. Ze względu na wysoki współczynnik GWP, R410A powinien być stosowany tylko wtedy, gdy nie ma dostępnej odpowiedniej alternatywy.
R410A jest obecnie stosowany w większości nowych systemów klimatyzacyjnych na świecie. Jednak ze względu na swoje szkodliwe oddziaływanie na środowisko naturalne, takie jak zmiany klimatu i efekt cieplarniany, poszukuje się alternatywnego czynnika chłodniczego.
